Możliwość dochodzenia grupowych roszczeń została wprowadzona do polskiego porządku prawnego na mocy ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 7, poz. 44). Ww. ustawa weszła w życie 19 lipca 2010 r. i ma charakter komplementarny wobec przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie bowiem z art. 24 ust. 1 przedmiotowej ustawy w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się (z nielicznymi wyjątkami) przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego.>>>więcej...

Karolina Dorda, prawnik   Źródło: KRN.pl, 2010.08.04

Opublikowano podpisaną z początkiem lipca ustawę z dnia 25 czerwca 2010 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej oraz ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (DzU z 2010 r., Nr 130, poz. 871).  
W KRN poruszaliśmy już wstępnie temat proponowanych zmian (aktualność z dnia 26 maja pt. „Nowe zasady sporządzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego”); warto jednak przyjrzeć się bliżej wersji, jaką ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (DzU z 2003 r., Nr 80, poz. 717) przyjmie z dniem 21 października br. Głównym celem nowelizacji ma być przyśpieszenie powstawania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.>>>więcej...

---

05.05.2010 www.inwestycje.pl

Dnia 16 kwietnia 2010 r. weszła w życie nowelizacja Kodeksu cywilnego (dalej „nowelizacja”, Dz. U. Nr 40, poz. 222), której celem jest realizacja wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 26 listopada 2006 r. (sprawa o sygn. K 47/04), w którym Trybunał orzekł o niezgodności z Konstytucją przepisów ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o gwarancji zapłaty za roboty budowlane (Dz. U. Nr 180, poz. 1758). 

Potrzeba nowelizacji wynikła także stąd, że na rynku usług budowlanych występowały często przypadki nieregulowania lub nieterminowego regulowania należności za roboty budowlane. Chodzi tu w szczególności o należności za roboty budowlane wykonywane przez małych i średnich przedsiębiorców, których kontrahentami są inwestorzy i wykonawcy, na ogół spółki akcyjne lub z ograniczoną odpowiedzialnością z branży budowlanej oraz deweloperzy dysponujący znacznym kapitałem. Dochodzenie zapłaty, która pokrywa z reguły nie tylko koszty robocizny, ale także materiałów kupionych na ogół z zaciągniętego kredytu bankowego, na drodze sądowej jest długotrwałe, czasochłonne i kosztowne. W wielu wypadkach nie ma możliwości wyegzekwowania zasądzonych należności.  >>więcej.

---

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz. 718, z późn. zm.) wprowadziła istotne ułatwienie proceduralne, związane z uzyskaniem pozwolenia na budowę, polegające na wprowadzeniu oświadczenia inwestora o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Dzięki tej zmianie inwestor nie musi dołączać do wniosku o pozwolenie na budowę wypisów z księgi wieczystej czy też aktów notarialnych, określających to prawo. Tym samym organ administracji architektoniczno-budowlanej nie może uzależniać wydania decyzji o pozwoleniu na budowę od istnienia księgi wieczystej nieruchomości. Organ administracji architektoniczno-budowlanej – rozstrzygając w przedmiocie pozwolenia na budowę – bada jedynie oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, pod względem prawidłowości jego wypełnienia, nie ma natomiast kompetencji do sprawdzania jego prawdziwości. W związku z powyższym, organ nie może żądać przedstawienia dokumentów dotyczących statusu działki (np. księgi wieczystej), potwierdzających prawdziwość oświadczenia o dysponowaniu nieruchomością na cele budowlane. Złożenie jednak nieprawdziwego oświadczenia podlega odpowiedzialności karnej. W konsekwencji jeżeli z posiadanych informacji wynika, że oświadczenie potwierdza nieprawdę, organ ma obowiązek powiadomienia prokuratury, aby zbadała tę kwestię w kontekście odpowiedzialności karnej za fałszywe oświadczenie. Wszczęcie postępowania prokuratorskiego powoduje zawieszenie postępowania w sprawie pozwolenia na budowę.

http://www.gunb.gov.pl/

---

„Łatwe do przeprowadzenia są tylko zmiany na gorsze”
Anonim

Moim zdaniem.

Wprowadzenie pojęcia „najmu okazjonalnego” do ustawy o ochronie praw lokatorów mieszkaniowym zasobie i o zmianie Kodeksu cywilnego jest chybionym pomysłem. W zamyśle autorów nowelizacja ma zwiększyć bezpieczeństwa najmu oraz zlikwidować „czarny rynek” wynajmowanych nowych mieszkań.

Zasady „najmu okazjonalnego” nie dotyczą właścicieli starych wielolokalowych kamienic nie tylko ze względu na wyłączenie osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie najmu (uzyskiwanie przychodów z najmu nie jest równoznaczne z prowadzeniem działalności gospodarczej), ale przede wszystkim na sposób opodatkowania - ryczałtowy. Równoczesne opodatkowanie dochodów z najmu w formie ryczałtu i na zasadach ogólnych jest niemożliwe. Nowi właściciele mieszkań będąc pod ochroną zawartej umowy najmu w/g zasad „najmu okazjonalnego” mają nadzieję na wyeksmitowanie niesolidnego lokatora. Nadzieja pryśnie jak bańka mydlana w konfrontacji z procedurą eksmisyjną. Możliwe jest uniknięcie eksmisji co najmniej na kilka sposobów. Nadanie klauzuli wykonalności notarialnemu oświadczeniu lokatora to dopiero połowa drogi. Zrozumiałe jest że w tym miejscu nie będę dzielił się doświadczeniem w tym zakresie z racji możliwości przeczytania tego tekstu przez osoby nieuczciwe.

Jaki wpływ będzie miała ta nowelizacja na rynek mieszkaniowy – moim zdaniem niewielki lub żaden.

Od zakończenia II wojny światowej nadmierna ochrona lokatorów doprowadziła do zlikwidowania budownictwa wielorodzinnego przez inwestorów indywidualnych zwanych przed wojną kamienicznikami. Obraca się to przede wszystkim przeciwko lokatorom - jest zbyt mała podaż mieszkań do najmu.

Łódź 18.03.2010r.                                                          Andrzej Rozenkowski

---------------------------------------------

2010-01-28 08:05
Od dzisiaj właściciele mieszkań i domów mogą wynajmować je bez obawy, że nie będą w stanie pozbyć się lokatorów niepłacących czynszu - pisze "Dziennik Gazeta Prawna". 

Kto nie płaci czynszu, może trafić na bruk.

Taki komfort daje im nowa umowa najmu okazjonalnego i załączone do niej oświadczenie najemcy o dobrowolnym poddaniu się eksmisji. Wprowadzając przepisy o najmie okazjonalnym rząd chce walczyć z szarą strefą na rynku wynajmu mieszkań. Zdaniem Ministerstwa Infrastruktury ich właściciele nie chcą zawierać formalnych umów z obawy przed niekończącymi się procedurami eksmisyjnymi. 

Z nowej formy najmu mogą korzystać zarówno właściciele mieszkań i domów, jak i spółdzielcy posiadający mieszkania własnościowe. Umowa najmu okazjonalnego pozwoli na uproszczoną eksmisję uciążliwych najemców tylko w przypadku jej wcześniejszego zgłoszenia w urzędzie skarbowym - zastrzega "DGP". (PAP) 
PAP